مقایسه (Real Time Kinematic (RTK با (Real Time Net work (RTN
در این جا تلاش می شود به اختلاف های بنیادین بین دو روش نقشه برداری با RTK و RTN پرداخته شود. در هر دو روش امکان دستیابی به دقت سه بعدی نسبی یک تا چند سانتیمتر وجود دارد و عمدهٔ اختلاف ها مربوط به افزایش سودمندی و کاهش هزینه است.
ایستگاه مرجع
نقشه برداری با RTK نیازمند خرید، نگه داری ، پایش و استقرار یک یا چند ایستگاه مرجع است. این موضوع می تواند افزون بر چالش های فنی برای کاربران تازه وارد، موجب اتلاف زمان و هزینه شود. اما نقشه برداری با RTN به کاربران اجازه می دهد تا بار مسئولیت استقرار و نگه داری این ایستگاه های مرجع به مدیران شبکه (سازمان ها و نهاد ها) منتقل شود. کاربر RTN تنها عضویت شبکه را برای دسترسی به ایستگاه های مرجع خریداری میکند. البته برای برخی کاربران متخصصی، امکان کنترل بیشتری برای جنبه های فنی استقرار ایستگاه مرجع و تحویل تصحیحها با به کارگیری ایستگاه های مرجع اختصاصی خودشان فراهم است.
وسایل ارتباطی
گردانندگان RTN به طور معمولی از شبکه های (زیرساخت های) تلفن همراه بهره گیری می کنند و این کار یعنی تصحیح ها تنها در مناطق تحت پوشش شبکه های تلفن همراه دریافت می شود. در نقشه برداری با RTK از امواج UHF و VHF یا امواج رادیویی پهن باند بهره گیری می شود. اگرچه این موضوع وابستگی به پوشش شبکه های تلفن همراه را از بین می برد؛ ولی فاصلهٔ ایستگاه مرجع تا ایستگاه متحرک (Rover) محدود به برد موج رادیویی مورد استفاده در نقشه برداری با RTK است.
کیفیت جواب
در نقشه برداری با RTK، دقت تعیین موقعیت با افزایش طول خط مبنا کاهش می یابد. به هم دلیل، نقشه برداری با RTN برای کاهش محدودیت های مربوط به فاصله در نقشه برداری با RTK و دستیابی به نتایج مقایسه شونده با آن در داخل یک چندضلعی تا حدود ۵۰ کیلومتر از یک ایستگاه مرجع توسعه داده شده. البته در هر صورت نقشه برداری با RTN تا حدودی باعث افزایش هزینه و کاهش کارای نقش هبرداری خواهد شد. محمد اژدهاکش
لطفا بر روی آیکن گوگل پلاس (g+1) کلیک نمایید و ما را در گوگل محبوب کنید .
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
